امکان کشت سلولهای بنیادی بر روی نانو داربستهای پپتیدی توسط محققان ایرانی :مهمترین کاربرد این نانوداربستهای پپتیدی در کشت طولانی مدت سلولهای بنیادی است
این دستاورد پژوهشی حاصل تلاش محققان دانشگاه تربیت مدرس بوده است. داربست بیومیمتیک نیز تقلیدی از ساختار (ماتریکس خارج سلولی)ECM و خواص آن است. نکتهی مهم توجه به ساختار طبیعی و ویژگیهای فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی ECM برای دستیابی به بهترین حالت رشد سلول، عملکرد و پاسخ آن پس از کشت روی داربستهای طراحی شده طبق ECM است.
رضوان مبصری (مجری طرح) دانشآموختهی دکترای نانوبیوتکنولوژی از دانشگاه تربیت مدرس، در خصوص ضرورت انجام پژوهش حاضر می گوید: “کشت طولانی مدت سلولهای بنیادی در شرایط آزمایشگاهی با مشکلاتی از جمله از دست رفتن ویژگیهای منحصر به فرد (ویژگیهای بنیادینگی) سلولها در حین کشت همراه است. با توجه به این موضوع، دستیابی به سیستم کشت شناخته شده، معین و مناسب برای رشد و کشت طولانی مدت سلولها، در عین حفظ خصوصیات منحصر به فردشان، در زمینهی سلول درمانی و مهندسی بافت بسیار تأثیرگذار خواهد بود”.
سایر محققینی که در این تحقیق شرکت داشته اند، دکتر حسین نادریمنش و دکتر مسعود سلیمانی، اعضای هیأت علمی دانشگاه تربیت مدرس، انجام شده است. نتایج این کار در مجلهی Biochemical and Biophysical Research Communications با ضریب تأثیر 2/371 ( جلد 483 ، سال 2017 ، صفحات 312 تا 317 ) منتشر شده است.